نکات شاخص موسیقی باکت هد

نکات شاخص موسیقی باکت هد

۱- استفاده از گام های مخلوط (Combined):

تقریبا در تمام کارهای وی این نوع گام که مخلوطی از یکی از مدها و یا گام های طبیعی با گام های بلوز یا پنتاتونیک است استفاده می شود و همین اختلاط باعث می شود که در عین لهجه ی بلوز و غربی از تیرگی و غم مدهای شرقی و گام های طبیعی مخصوصا مینور نیز بهره برداری شود. این در حالی است که هارمونی تنها برای یکی از این دو گام نوشته می شود(مد یا گام طبیعی) و این اختلاط بیشتر در سولو ها و بداهه نوازی ها مشخص می گردد. در این نوع اختلاط به وسیله ی این نوازنده موتیف ها معمولا از گام اصلی (مد و یا گام طبیعی) انتخاب می شوند.

 

۲-هارمونی های ایستا (Static):

کار های شاخص این موزیسین همه با هارمونی ایستا تنظیم شده اند و در آنها از آکورد ها یا آرپژ های محدودی به صورت دور استفاده شده است البته این نوع تنظیم در موسیقی راک سابقه ای طولانی دارد و به وسیله ی گروه ها و موزیسین های زیادی مورد استفاده قرار گرفته است اما باکت هد با استفاده از ریف های ملودیک معمولا مانع از تشخیص ساده و زود هنگام این امر در موسیقی خود می شود.

 

به عنوان مثال در آهنگ Machete فقط از دو آکورد Am و F5 به صورت Am/b-F5-Am و یا در آهنگ The Way To Heaven فقط از دو آکورد Am و G در قالب آرپژ استفاده شده است البته شایان ذکر است که در تعداد معدودی از کارهای باکت هد هارمونی به شدت پیچیده و بی قانون میگردد و این هنگامی است که سولو های وی عمدا از گام خارج می شود و آکورد ها بی قاعده و با نت های اضافه استفاده میگردد که این امر در تشکیل یک فضای Ambient و اکسپرسیونیستی نقش به سزایی ایفا میکند.

 

۳-تکنیک برای زیبایی:

گرچه تکنیک گیتار نوازی وی قابل توجه و گسترده می باشد اما در نیمی از کار های این نوازنده اثری از نوازندگی تکنیکی و در اصطلاح Shreding وجود ندارد و این خود وجه تمایزی بین باکت هد و سایر Guitar Shreder ها ایجاد نموده است. وی گرچه توانایی نواختن Fret tapping های ۴ انگشته (که مختص خود وی می باشد) و کراس های طولانی و خیلی سریع و Sweep Picking و Sweep Tapping های اعجاب انگیز را دارد اما در اکثر کار های خود تکنیک را فدای زیبایی کرده و در نهایت آرامش و با فاصله ی قابل قبول نت ها را اجرا میکند و همین امر کمک زیادی به لذت بردن از موسیقی وی نموده است. وی اکثرا برای بیان خشونت یا اعتراض و یا در آهنگ های خیلی سریع اقدام به نواختن تکنیکی می نماید.

 

۴-لحن لید (Lead Playing):

با توجه به Solo Artist بودن این نوازنده اکثر تکنیک ها و لحن نوازندگی وی برگرفته از Leader های دهه ی هشتاد مخصوصا رندی رودز و جرج لینچ می باشد که این امر با توجه به سولوهای طولانی وی در آهنگ ها بیشتر نمود پیدا می کند و برای علاقمندان به این لحن فضای جالبی را در مقابل فضای سولو آرتیسی نوازندگان بزرگی چون جو ساتریانی و یا استیو وای ایجاد میکند. از این مشخصات می توان به Lick های تکرار شونده ، جمله بندی و سولو نوازی بدون Chorus و verse، استفاده از ریتم های دیستورشنی در بستر سولو و… اشاره نمود.

 

۵-بداهه نوازی(Improvisation):

وی در اجراهای زنده هیچگاه سولو های خود را تکرار نمی کند و بر بستر آهنگ مورد نظر اقدام به بداهه نوازی می نماید. به نظر می رسد که حتی خیلی از کارهای استودیویی وی نیز بداهه نوازی باشد که بر پایه چند موتیف مشخص شکل می گیرد.

 

۶-استفاده از افکت های آکوستیک:

استفاده خاص و تازه ی او از افکت های معروف آکوستیک مانند Delay و Reverb نیز می تواند مورد توجه و استفاده ی گیتاریست های علاقمند قرار گیرد. معمولا Delay در کار هایش زیاد تر و طولانی تر از حد معمول استفاده می شود که این تاخیر و بعضا تکرار نت ها باعث ایجاد ملودی های دو خطی و هارمونی های پیشرفته می گردد.

 

از موارد دیگر می توان به امضای شخصی وی در تمام سولو ها، استفاده از Drums Machine در بیشتر کارها و به وجود آوردن موزیک های تک نفره، لحن تیره و غم انگیز و … اشاره نمود.

 

بعضی ازآلبوم های بدیع و شاخص وی که بیشتر باعث محبوبیت و شهرتش شده به قرار زیر است:

Electric Tears

Population Override

Colma

Monsters And Robots

Enter The Chiken

…

در مجموع وی با رعایت این موارد در کنار حس و سلیقه ی جالب توجه و تکنیک گسترده ی نوازندگی سبک جدیدی از گیتار نوازی را پایه گذاشته و خود را به عنوان یک هنرمند آوانگارد معرفی نموده است.

منبع : www.radiobaran.ir/category/artists/foreign-artists/buckethead